نگاهي به وضع آماري دانشگاهها در سال 1390

با وجود داشتن انواع و اقسام دانشگاه و دانشكده اعم از روزانه و شبانه و آزاد و دولتي و پيام نور و غيره و غيره ... چه خوبه در سال جديد يه نگاهي به قشر فرهيخته و در حال فرهيخته گي بيندازيم .

بر اساس تازه ترين آمار ، امسال سه ميليون و 800 هزار نفر دانشجو در كشور درس مي خوانند كه از اين تعداد ۶۶ درصد در دوره كارشناسي ، 27 درصدكارداني ، 7 درصد كارشناسي ارشد و كمتر از يك درصد در دوره دكترا تحصيل مي كنند. تقريبا 40 درصد از جميعت دانشجويي در رشته هاي برق، عمران ، حقوق و مديريت ، 9 درصد در رشته هاي علوم پايه و هشت درصد در رشته هاي هنر و در درصدهاي كمتر در مابقي رشته هاتحصيل مي كنند .

چالش ها - در حالي كه ظرفيت آموزش عالي در مقطع كارشناسي ارشد 64 هزار نفر بيشتر نيست حدود 900 هزار نفر داوطلب اين دوره هستند. همچنين ظرفيت پذيرش دانشجو در مقطع دكتري 6 هزار نفر است كه 127 هزار نفر امسال در كنكنور دكترا داوطلب شده بودند.

فرصت ها - اعتبار ات بودجه اي وزارت علوم بيش از چهارو نيم برابر شده به عبارت ديگر بودجه اين وزارتخانه از  450 ميليارد تومان در سال 84 امسال به دو هزار و 300 ميليارد تومان رسيده است. 

منبع : سعيد قديمي مدير كل برنامه ريزي وزارت علوم تحقيقات و فناوري

سلام راديو (روز راديو )

فعاليت راديو در ايران با افتتاح نخستين فرستنده‌هاي بي‌سيم در عمارت كلاه فرنگي تهران آغاز شد نخستين فرستنده بي‌سيم موج بلند تهران با قدرت 20 كيلووات و طول دكل 120 متر ، در ساعت 3 بعدازظهر روز ششم ارديبهشت ماه سال 1305 شروع به كار كرد . يك سال پيش از تأسيس اين فرستنده ، « مدرسه بيسيم قشون كل » در وزارت جنگ ، براي تعليم نيروي انساني مورد نياز و تجهيز ايستگاه گشوده شده بود . با گسترش فعاليت‌ها و فراهم آمدن مقدمات ايجاد فرستنده‌هاي موج كوتاه ، گروهي از كاركنان اين ايستگاه بي‌سيم نيز براي آموزش‌هاي تخصصي به فرانسه رفتند و از نزديك با قدرت و ويژگي‌هاي راديو آشنا شدند . وجود اين زمينه‌ها و نيز راديوهايي كه از كشورهاي ديگر برنامه‌هايي به زبان فارسي پخش مي‌كردند باعث شد انديشه‌ي ايجاد راديو در ايران به تدريح قوت گيرد. به دنبال تصويب اساسنامه‌ي سازمان پرورش افكار در پانزدهم دي ماه 1317 شمسي ، كميسيون‌ راديو در بهمن ماه 1317 ساخت دو دستگاه فرستنده موج كوتاه به قدرت 2 و 20 كيلو وات را به كمپاني «استاندارد » انگلستان واگذار كرد . همزمان با سفارش خريد دو دستگاه فرستنده موج كوتاه ، وزارت پست و تلگراف دستور داد تا ساختمان مخصوصي براي استوديوي راديو تهران كه ضمناًٌ مركز مخابرات تلگرافي و تلفني بي‌سيم نيز باشد در مركز پايتخت ساخته شود. كار نصب و راه‌اندازي فرستنده در اواخر سال 1318 صورت گرفت . پس از نصب دستگاه فرستنده و آماده سازي يك استوديوي موقت در عمارت بي‌سيم ، سرانجام راديو تهران در چهارم ارديبهشت ماه 1319 افتتاح شد. در آغاز كار ، از اخبار و گزارش و مطالب جدي در راديو خبري نبود ، در اين دوران بيشتر موسيقي و گاه ترانه پخش مي‌شد و گهگاهي نيز چند نكته ادبي يا انتقادي از راديو به گوش مي‌رسيد .  راديو در ابتدا به عنوان ابزاري كه موسيقي پخش مي‌كند ، در ذهن جامعه‌ ايراني شكل گرفت . نگاهي به فهرست برنامه‌هاي راديو در آغاز كار آن نشان مي‌دهد كه موسيقي بخش عمده‌اي از كنداكتور راديو را به خود اختصاص مي‌داد و اخبار و گفتار در اولويت‌هاي بعدي جاي داشتند . گفتارها شامل تاريخ و جغرافياي ايران ، كشاروزي ، خانه‌داري ، مسائل بهداشتي و مانند آنها بود. يكي از معروف‌ترين برنامه‌هاي راديودر آن سال‌ها « افسانه‌هاي هزار و يك شب » بود . برنامه‌هايي از اين دست با استقبال زيادي روبرو مي‌شد و بعدها با ورود هنرمندان نخبه‌اي به راديو ، پاي اين رسانه بيش از پيش به خانه‌هاي مردم باز شد ، به‌طوري كه گاه در هنگام اجراي برنامه‌هاي پرطرفدار ، خيابان‌هاي تهران خلوت مي‌شد . در سال 1336 با راه‌اندازي ايستگاه 100 كيلوواتي ، راديوي ملي ايران با عنوان « راديو ايران » شروع به‌كار كرد و فرستنده ‌قديمي مأمور پخش برنامه‌هاي جداگانه‌اي شد كه « راديو تهران » نام گرفت . راديو در بعد از انقلاب و به‌ويژه روزهاي سخت و پرالتهاب هجوم عراق به ايران ، نقش مهم و كليدي در ايجاد آرامش ، اطلاع‌رساني سريع و حفظ اتحاد ملي ايفا كرد . مردم ، مهم‌ترين خبرها را پيش از هر رسانه‌اي ديگر از راديو مي‌شنيدند ، با آژير آن به پناهگاه‌ها مي‌رفتند و با اخبار اعلام پيروزي در جنگ ، شاد مي‌شدند . روند توسعه‌ي راديو بعد از پايان جنگ تحميلي شتاب مضاعفي گرفت . تأسيس شبكه‌هاي گوناگون ملي با رويكردهاي طبقه‌بندي شده‌ي اجتماعي ، ايجاد شبكه‌هاي تخصصي و تقويت و گسترش شبكه‌هاي استاني از سياست‌هاي كلان راديو در اين سال‌ها بوده‌است كه با جديت تا به امروز دنبال مي‌شود و امروز راديو ، چهارم ارديبهشت ماه 90 ـ با حضور مديران راديو، پيشکسوتان و اهالي اين رسانه، 71 سالگي خود را جشن گرفت.

آميتاب باچان ، بازيگر و وبلاگ نویس فعال

بسياري از شخصيت‌هاي مشهور جهان داراي وبلاگ شخصي بوده و هستند و هر از چند گاهي به قلم خود مطالبي در آن مي‌نويسند ولي در اين ميان آميتاب باچان بازيگر و کارگردان باليوودي، با بيش از هزار کلمه در روز يکي از فعال‌ترين‌هاي اين عرصه است.

                      

ایرانیان این هنرمند سینمای هند را بیشتر با فیلم های شعله و قانون می شناسند. «باچان» در دو سال و نیم گذشته حدود 780 هزار کلمه در وبلاگ خود نوشته است. او که بارها در وبلاگش از بي‌خوابي‌هاي شبانه‌اش گله کرده ،نيمه شب‌ها در اين فضاي مجازي، بيش از همه درباره اخبار مربوط به خانواده‌اش، احساسات و تفکراتش و همچنين وضعيت سلامت روزانه خود، برنامه‌اش براي سفرهاي آينده و همچنين خواب‌هايي که مي‌بيند مي‌نويسد.

هر کدام از پيام‌هاي «باچان»، اين پدر سينماي هند، با صدها کامنت از سوي طرفداران او در هند و سراسر دنيا همراه است.